Βραδυνή εξόρμηση στο Common

Χθες προέκυψε για μια ακόμα φορά η λαχτάρα και η όρεξη για άθληση του σώματος (αφού για 8 ώρες γυμνάστηκε ο νούς στο γραφείο). Καθώς το τελευταίο καιρό έχω αντικοινωνικές τάσεις (όπως διαπίστωσαν και οι ... φίλοι που το παίζουν ψυχολόγοι) έχω επιλέξει γενικά μοναχικό τρόπο άθλησης που ξεκινάει με τρέξιμο και ολοκληρώνεται με ασκήσεις kung fu και tai chi. Βέβαια να σημειωθεί ότι όλα αυτά πραγματοποιούνται σε ένα περιβάλλον σχεδόν απόλυτου σκοταδιού (καθώς ό χώρος που πραγματοποιούνται τα παραπάνω είναι ένα μεγάλο άλσος χωρίς φωτισμό και ο χρόνος είναι καμιά ώρα μετά τη δύση του ηλίου) και η αρχική λαχτάρα σιγά σιγά μετατρέπεται σε αρχέγονο φόβο για το σκοτάδι καθώς ο παραμικρός θόρυβος μετατρπόταν σε κάτι αδιόρατα εχθρικό και περίεργα σχήματα από σκιές σε ακαθόριστα όντα (βέβαια σε αυτό οφείλεται η αχαλίνωτη φαντασία που μετατρέπει τα πάντα). Παρ' όλα αυτά το τελικό αποτέλεσμα ήταν μια βραδυά με...έντονες συγκινήσεις και το βασικότερο έχοντας καταφέρει το στόχο που έβαλα ;)