Πρωινή διαδρομή (μέρος Ι)

Κράνος, γάντια και το κλειδί στον κεντρικό διακόπτη.

Ο ουρανός συννεφιασμένος και μια γκρίζα ατμόσφαιρα μετατρέπει αυτό το χειμωνιάτικο πρωινό σε ένα εσωτερικό ταξίδι στα άδυτα της ψυχής. Με το πρώτο πάτημα της μίζας ο Ιαπωνικός τετρακύλυνδρος σε σειρά κινητήρας ζωντανεύει και δίνει μια δυναμική νότα στο νωχελικό πρωινό. Οι στροφές στο ρελαντί για λίγα δευτερόλεπτα και κουμπώνει η πρώτη και δίνοντας λίγο γκάζι ξεκινάει για πολλοστή φορά η διαδρομή για το γραφείο. Ο κόσμος φαίνεται βιαστικός, αγχωμένος και συνάμα εκνευρισμένος. Τα πάντα τους φταίνε και όλοι τρέχουν βιαστικά να φτάσουν κάπου. Ευτυχώς οι ήχοι της πρωινής κίνησης δεν ακούγονται μέσα από το κράνος και το μόνο που ακούγεται δυνατά είναι ο ήχος της εξάτμισης σε συνδυασμό με τον κινητήρα και τις βαριές πρωινές σκέψεις. Σαράντα λεπτά και δεκαοκτώ χιλιόμετρα μένουν για να ξυπνήσουν πλήρως οι αισθήσεις και να τακτοποιήσεις τα πρώτα ερωτηματικά της ημέρας.

Η κρίση της οικονομίας και η ελληνική πραγματικότητα σκεπάζει και σήμερα όλες τις σκέψεις, αλλά η μικρή ευθεία της καθόδου της Ανατολικής Ρωμυλίας που σήμερα είναι άδεια φτιάχνει τη διάθεση. Οι στροφές ανεβαίνουν στις 8,000 - 10,000 και ένα μικρό κύμα χαράς σε γεμίζει. Η διάθεση ομορφαίνει και συνεχίζεις στις μικρές στροφές της Γ. Παπανδρέου ανεβάζοντας και άλλο την ταχύτητα σου.

Παρατηρείς μπροστά σου τον κλασσικό παππού με το χάρχαλο σκουτεράκι χωρίς κράνος και με το ρεβεδάκι στο τζιν παντελόνι που πάει στη μέση χωρίς να έχει καμία αίσθηση για το που βρίσκεται. Πολύ πιθανόν να σκέφτεται ότι πρέπει να πάει τα φάρμακα γρήγορα από το φαρμακείο και να πάει να στηθεί στο ΙΚΑ για να κλείσει να εβδομαδιαία ραντεβού του ή τη χθεσινή αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης. Προσπερνάς όλες αυτές τις πιθανότητες και μαζί με το σκουτεράκι στην μεγάλη στροφή κοντά στο ΙΚΑ Ιλίου και φτάνεις στα φανάρια του Αγ. Φανουρίου. Το γωνιακό μαγαζί με τα εποχιακά έχει ακόμα προσφορές για τα χριστουγεννιάτικα μαζί με τα μοβ ψεύτικα δεντράκια. Σε λίγο θα δώσουν τη θέση τους στα αποκριάτικα και στις αντίστοιχες στολές που θα προσπαθήσουν να δώσουν έναν πιο εύθυμο τόνο στην καθημερινότητα. Πράσινο και φεύγεις γρήγορα για να αποφύγεις το Impresa με τα φιμέ τζάμια και την αεροτομή που να ακούς να φωνάζει με το μπουρί του. Ο οδηγός κατέχει σίγουρα το κλασσικό ελληνικό σύμπλεγμα του 'φαίνεσθαι' και το διαλαλεί με τον κλασσικό τρόπο του κραυγαλέου αυτοκινήτου. Χάνεται ευτυχώς γρήγορα από τους καθρέφτες και ο ήχος αφομοιώνεται με τον υπόλοιπο θόρυβο της κίνησης.

Σε λίγο φτάνεις στα φανάρια του Κηφισού και ετοιμάζεσαι για μια μικρή δόσης αδρεναλίνης που σίγουρα θα διώξει όλες τις μαύρες πρωινές σκέψεις.