Εάν σε ενοχλεί...κλείστο το ρημάδι

Διαβάσω σήμερα σε διάφορα blogs σχετικά με την κατάντια της Ελληνικής τηλεόρασης και ειδικότερα των δημοσιογράφων και των ειδήσεων. Δεν μπορώ να πω ότι το θέμα πια με αγγίζει και τόσο καθώς ελληνική τηλεόραση παρακολουθώ πια μια φορά στους τρεις με τέσσερις μήνες (και γενικά η τηλεόραση πια είναι ένα χάσιμο του πολύτιμου χρόνου), όμως καταλαβαίνω το πόσο επιρρεάζει κάποιον που μπορεί να μην έχει τίποτα άλλο να κάνει από το να προσπαθεί να ενημερωθεί από το χαζοκούτι...

Το γνωστό σύνθημα που κυριαρχούσε τη δεκαετία του '90 σε όλες τις διαδηλώσεις σχεδόν ήταν το αμίμητο:''Αλήτες, ρουφιάνοι δημοσιογράφοι'' το οποίο αντικατοπτρίζει τη προσέγγιση που είχε η τότε ένα μεγάλο τμήμα του λαού για τη μισερή αυτή ομάδα. Ο τότε Τέρενς Κουίκ ήταν το ίδιο γλοιώδης όσο ο σημερινός Χατζηνικολάου ή ένας άλλος αντίστοιχος αυριανός γλοιώδης παρουσιαστής της διαστρεβλωμένης του πραγματικότητας. Και ενώ την περίοδο εκείνη η έντυπη ενημέρωση είχε μια στοιχειώδη αντικειμενικότητα και μπορούσες να πάρεις μια σοβαρή γνώμη αυτό πια έχει χαθεί στις ημέρες μας.

Το φαινόμενο της κατάντιας της ΤV βέβαια δεν περιορίζεται μόνο στις ειδήσεις (που καμιά φορά στα κρατικά κανάλια ίσως μπορείς να δεις κάτι λιιιιιιιγο αντικειμενικότερο - μόνο όσον αφορά θέματα μη πολιτικά βέβαια) αλλά και στις σειρές - γκλαμουριάς που λιμαίνονται την απογευματινή ζώνη καθώς και άλλα καλούδια βραζιλιάνικων, αμερικάνικων και πρόσφατα τούρκικων διαπλοκών.

Το μόνο που μένει στο κάθε ευσυνήδητο άνθρωπο τελικά είναι να κλείσει το ρημάδι και να ασχοληθεί με κάτι πιο επικοδομητικό και εάν κόπτεται και για το τι συμβαίνει στον κόσμο γ'υρω του μια ματιά στο διαδύκτιο θα τον πληροφορίσει καλύτερα και χωρίς να τραβήξει τα μαλιά του άπειρες φορές ΄).